Nou dat had ik vanavond. Nu mijn boek uit is, kan ik lekker doorhaken. En dat deed ik ook. Maar ineens was mijn bolletje wol op, en ik moest nog echt een klein stukje van een lapje.... maar helaas. OP..... en daarbij moest ik nog 5 lapjes voor ik verder kon gaan.
Daar lagen mijn lapjes. En jullie kunnen wel zien, het was nog niet gelijk. Eigenlijk moesten er nog 5 gehaakt worden.
Toen ik zo alle lapjes neer had gelegd, zoals zou moeten volgens het patroon. Bedacht ik iets anders. Een bolletje wol dat wel op de kleur leek daar heb ik nog 2 lapjes gemaakt. En de overige lapjes maak ik van twee andere kleuren. Dus ik was zeer blij, ik kon gewoon doorhaken, zonder dat ik op jacht hoefde te gaan naar hetzelfde soort wol.
met het lapjes project (granny's), kan ik dus met een gerust hart verder gaan.
Maar terwijl ik nog het idee had dat ik wol moest bijkopen. Heeft mijn man geluk gehad. Hij wilde graag dat ik een pannenlap voor ons zelf ging haken, maar daar had ik steeds geen zin in. Maar nu ik toch moest wachten, was dit leuk om even tussendoor te doen. Een pannenlap. En ook meteen af. Mijn man ook weer blij :-)
Vanmiddag toen ik pauze ging houden vroeg een collega aan mij of ik geen strikje voor haar kan haken, voor op haar schoen. Dus in een kwartier ongeveer, voor elke schoen een strikje gehaakt. Zij was er erg blij mee! Wat fijn dat je met zoiets simpels (tenminste ik vond het niet heel ingewikkeld) iemand blij kunt maken. ;-)
Nu maar eens verder met mijn haakwerkje, het lapjesproject. Ik hoop dat het van het weekend af komt. Dat zou wel erg gaaf zijn. En wie weet komt de naaimachine toch nog uit de doos. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten